Miasto, w którym się uczę. Nieformalne przestrzenie, relacje społeczne, symbole i sentymenty w doświadczaniu miasta jako tło dla uczenia się dorosłych. Czego możemy dowiedzieć się z badania jakościowego uczestników działań wspierających uczenie się przez całe życie w małych miastach?

Helena Anna Jędrzejczak, Małgorzata Osowska

Instytut Badań Edukacyjnych, 2024

Przytulne miejsca, inspirujący ludzie, nieoczekiwane zwroty akcji w życiu, odwaga do walki o marzenia – tak można podsumować spacery z mieszkańcami czterech miast: Ciechanowa, Krosna, Skierniewic i Wałcza, których wspólnym tytułem było „Miasto, w którym się uczę”. Opowieści i poruszające nieraz historie o nadziejach, sentymentach, nagłych zmianach w życiu – to wszystko dla naszych bohaterów i bohaterek było tłem dla ich doświadczenia uczenia się.
Spacer, obserwacja, wywiad i wizja lokalna. Te cztery sposoby poznawania rzeczywistości łączy w sobie spacer badawczy. Pozwala on zanurzyć się w mieście, poczuć jego rytm i zobaczyć je oczami mieszkanek i mieszkańców przez wybrane okulary, czyli temat spaceru. Tymi „okularami” w naszym przypadku były indywidualne praktyki uczenia się osób dorosłych. Dziesiątki godzin przespacerowanych podczas wywiadów, 200 kilometrów w nogach, kilkaset stron transkrypcji i morze notatek. Materiał badawczy tak ciekawy, tak wdzięczny i tak bogaty w informacje, że chcemy podzielić się nim z każdym: z tym, kogo interesuje, jak ludzie się uczą, i z tym, kogo bardziej interesuje rola miasta. Z tym, kto poszukuje inspiracji do prowadzenia własnych badań i z tym, kto chętnie poznaje ciekawostki. Z pasjonatem lub pasjonatką, z naukowcem lub naukowczynią, z wielbicielem lub wielbicielką miasta i z tym, kto go wcale nie lubi, ale jest gotów podjąć jeszcze jedną próbę zrozumienia jego fenomenu.
Realizacja spacerów wieńczyła serię badań prowadzonych w Ciechanowie, Krośnie, Skierniewicach i Wałczu, poświęconych wspieraniu realizacji idei uczenia się przez całe życie (lifelong learning – LLL) oraz roli, jaką odgrywają lokalne uczelnie i inne współpracujące z nimi podmioty. Głównym celem było poznanie sposobów wspierania uczenia się przez całe życie. Patrzyłyśmy na tę problematykę z dwóch perspektyw: instytucjonalnej i jednostkowej.

Zobacz publikację